Page 87 - Vojin Dimitirijević - Strahovlada

utekao dodatna politička komplikacija, tome se ne može nadati. U
čeljustima birokratije on se uvek loše provodi. Početkom Drugog
svetskog rata britanske vlasti internirale su izbeglice iz Nemačke, pa
čak i Jevreje, a dobra im stavile pod sekvestar, sve zato što su još uvek
bili državljani neprijateljske države. Dok je Staljin bio živ, u SSSR
je važio zakon kojim je sovjetskim državljanima bilo zabranjeno
da stupaju u brak sa strancima. Kako se uslovi za stupanje u brak
određuju mahom prema pravu one države čiji je odgovarajuće lice
državljanin, vlasti u SR Nemačkoj nisu odobravale izbeglicama iz
SSSR da se venčavaju s Nemcima i Nemicama, kojima su uglavnom
bili okruženi, pa ni s drugim nesovjetskim izbeglicama!
Najgore prolaze izbeglice koje ne mogu da se, bar privreme-
no, nastane na stranoj teritoriji. Svojevremeno je jedan brod, kr-
cat nemačkim Jevrejima koji su bežali od nacističkog pogroma,
mesecima krstario od luke do luke, jer niko nije hteo da primi
njegov nesrećni ljudski tovar. Njegovi putnici su se konačno vra-
tili u Nemačku i u sigurnu smrt. Danas se to dešava s “ljudima
na čamcima” (boat people), mahom izbeglicama iz Indokine, koji
pretovarenim, krhkim brodićima pokušavaju da dopru do nekog
utočišta, da bi bili odasvud vraćeni i lutali morem kao žrtve ne-
vremena, pirata i trgovaca robljem.
Dok kod apatrida i izbeglica postoji nekakav međunarodni
elemenat i dok oni predstavljaju neuobičajenu vrstu stranaca, naj-
strašnije što se u ovom pogledu događa posledica je svesne odluke
vlade da deo sopstvenog stanovništva degradira i proglasi neljudima.
Primeri iz istorije su brojni, ali je postupak prema “nearijevcima”
u nacističkoj Nemačkoj najupadljiviji, jer je sproveden postepe-
no, formalno i sasvim legalistički. Sve one osobe koje su imale
zakonom tačno određen procenat jevrejske krvi gubile su jedno
za drugim građanska prava i konačno se od građana drugog reda u
sopstvenoj državi, u kojoj su njihove porodice obitavale vekovima
i za koju su mnogi od njih još u Prvom svetskom ratu prolivali
krv, postale neličnosti, koje su najzad strpane u logore smrti radi
“konačnog rešenja”. Pa i dok se to nije desilo, svaki čistokrvni
Nemac je bez straha od kazne mogao da im učini šta želi.
Ima autora koji smatraju da je likvidacija nemačkih Jevreja
posledica njihovog gubitka svih prava. Oni su ubijeni tek kada su
nemačke vlasti videle da ih niko ne prima za svoje. 33

33 npr. H. Arendt, The Origins of Totalitarianism, San Diego, HBj-Harvest, 1973, str. 296.
87