Page 117 - Vojin Dimitirijević - Strahovlada

lizovane, nevezane za državu i političke stranke, formacije i grupe,
koje u latinoameričkom kontekstu najčešće nazivaju “odredima
smrti” ili “eskadronima smrti”.
Dosluh režima, ili nekih jakih oficijelnih krugova, sa skupi-
nama spontanih i nezvaničnih batinaša, mučitelja i nasilnika nije
nikako nov pronalazak. On je, na primer, dobro proučen u Fran-
cuskoj za vreme Drajfusove (Dreyfus) afere, gde je vojna vrhuška
po svaku cenu htela da spreči otkrivanje svog antisemitskog čina
i rehabilitaciju ovog nevino osuđenog oficira. Teror antisemitske
gomile, raspaljene tiradama političara s nacionalističke desnice i
finansirane iz nepoznatih izvora, usmerio se protiv svih koji su
mogli da utiču na ishod procesa, uključujući tu i članove Kasaci-
onog suda. 12
Ovu metodu usavršili su fašizam i nacionalsocijalizam i pre
dolaska na vlast. Bande njihovih uniformisanih i naoružanih pri-
stalica, regrutovane mahom iz lumpenproletarijata i kriminalnog
podzemlja, harale su italijanskim i nemačkim ulicama i trgovima
i postepeno onemogućile normalni politički život. Posle osvajanja
vlasti, ovakve su gomile redovno puštane s lanca kada je to vlasti
godilo i tako upotpunjavale opštu terorsku atmosferu. Režim je
istovremeno tvrdio da ne može da obuzda “narodni bes”, ali se nije
ni trudio da prikrije kako to neće. Takvom vrstom dvosmisleno-
sti strah se ne smanjuje nego pojačava, jer su opšta neizvesnost i
nesigurnost još veći, kao što nazivi tajnih službi još jezivije zvuče
ako su eufemistički.
Edvard Herman, žestoki kritičar podrške SAD terorskim reži-
mima u Latinskoj Americi, dokazuje da “odredi smrti” postoje u
sledećim zemljama Srednje i Južne Amerike (ili da su postojali dok
diktatura nije bila svrgnuta): Argentina (počev od 1973), Bolivija
(od druge polovine osme decenije), Brazil (od 1964), Čile (od
1973), Dominikanska Republika (od 1965), El Salvador (1963-
1965), Gvatemala (od 1966), Nikaragva (odmah posle 1970) i
Urugvaj (1968- 1970). 13
Kao nekada pripadnici “crne stotine”, organizacije koja je li-
kvidacijom reformista i revolucionara htela da “pomogne” za njih
isuviše “popustljivom” ruskom samodržavlju, tako su i “odredi
smrti” u izvesnim slučajevima sastavljeni od ekstremista koji po-

12 Vidi H. Arendt, nav. delo, str. 110, nap. 74.
13 The Real Terror Network, nav. delo, str. 116.
117