Page 119 - Vojin Dimitirijević - Strahovlada

17
istražne sudije bavile su se samo sa pet, i to bez rezultata. Ova
blagonaklonost može se i posredno utvrditi: latinoamerički terorski
režimi surovo su i uspešno uništili sve levičarske i progresističke
pokrete koji su pokazali i najmanju sklonost ka korišćenju nasilja.
Činjenica da “odredi smrti” postoje i nesmetano deluju svedoči da
se u odnosu na njih ništa ne preduzima i da nije tačno ono što vlade
u svoju odbranu govore na međunarodnim forumima, a to je da su
takve ekstremističke pristalice i pomagači “van njihove kontrole”.
Po svemu sudeći, čak i tamo gde se misli da su “odredi smrti”
isključivo sastavljeni od fanatika po sebi i zločinaca, koji samo
“dobro dolaze” režimu, zvanična kontrola je veća od obične popus-
tljivosti. Delovanje takvih odreda u najmanju ruku se koordiniše s
radom zvaničnih agencija za teror. Takvu pretpostavku potvrđuje
činjenica da su “odredi smrti” u Južnoj Americi po pravilu skupine
u kojima preovladavaju pripadnici redovnih vojnih i policijskih i
drugih bezbednosnih formacija i njihovi penzionisani članovi, koji
18
dejstvuju u civilu i u ukradenim vozilima. Za “prekovremeni rad”
pripadnici često određuju sebi dopunsku nagradu, koju dobijaju
ucenjujući porodice nekih otetih lica. Tada se, opet, pretvaraju da
su obični kriminalci.
Dopunski motiv za ovakvu delatnost i pojačani osećaj mržnje
koji se u nju unosi nekad potiču iz utiska da su pripadnici zva-
ničnih terorskih službi ugroženi i nedovoljno zaštićeni, naročito
kada nekoga od njih rodbina i prijatelji njegove žrtve prepoznaju
i osvete se na odgovarajući način.
Argentinski “odred smrti” AAA (Argentinski antikomuni-
stički savez) predstavljao je u početku takvu vrstu organizacije
policijske “samopomoći”, čime se ukidala potreba da se s licima
osumnjičenim za napade na policajce, javne i tajne, postupa bar
uz poštovanje minimalnih garantija. Samo u 1974. godini, ovoj
je organizaciji pripisano oko tri stotine ubistava. Njen “doprinos”
ukupnoj brojci “nestalih” u toj zemlji, za koju smo rekli da se tek
sada, otkrivanjem novih grobova, utvrđuje, vrlo je velik.
Da bi se stekao utisak o odvojenosti “odreda smrti” od zva-
ničnih organa, čak se i listovima koji ilegalno izlaze dopušta da
povremeno objavljuju izveštaje, kao što je to učinio “Jornal do
Brasil” 20. aprila 1970. godine:

17 Veja, 3. mart 1971.
18 Dok. un e/Cn.4/1984/7.
119