Page 118 - Vojin Dimitirijević - Strahovlada
P. 118
državaju diktaturu još oštrijim sredstvima, iz principa, ali i radi
uzgrednog zadovoljavanja nekih svojih interesa i nagona. Za uz-
vrat, zvanični organi svoju zahvalnost zato što ubijaju i muče iste
one koje proganja vlast, ispoljavaju tako što im opraštaju i sva
ubistva, mučenja i silovanja koja nisu u zvaničnom programu, ali
se dešavaju ljudima prema kojima je režim ravnodušan. Smatra se
da su takve grupe najbrojnije u Srednjoj Americi, kao na primer
u Salvadoru, Dominikanskoj Republici i Gvatemali. U Domini-
kanskoj Republici je, početkom prošle decenije, dejstvom ovakvih
odreda nestajalo prosečno jedno lice dnevno, dok se u Gvatemali,
u istom razdoblju, taj broj peo na skoro deset. U toj zemlji operi-
salo je i operiše više od dvadeset grupa za likvidaciju neprijatelja
države, s imenima kao što su “Bela ruka”, “Purpurna ruža” i “Nova
antikomunistička organizacija”. U poređenju s ukupnim brojem
stanovnika Gvatemale, ovo je porazan odnos. Stanovnicima SAD,
čija je vlada doprinela ovakvoj situaciji pomažući da se 1954. go-
dine svrgne umereno progresivistički predsednik Arbens (Arbenz),
jedan latinoamerički autor ovako je pokušao da predstavi razme-
re zvaničnog i poluzvaničnog nasilja u Gvatemali, koja se inače
smatra vernim saveznikom SAD i po klasifikaciji Džin Kirkpatrik
spadala bi u “dobroćudne” autoritarne režime. Uzevši za osnovu
samo dvanaest sedmica u 1971. godini, to bi, tvrdio je on, bilo kao
kada bi u istom razdoblju u SAD vladine agencije, potpomognute
grupama kao što su Kju Kluks Klan i slične, ubile 41.000 ljudi,
među kojima i najuglednije građane. 14
U Čileu se Čileanska antikomunistička akcija (ACHA) “speci-
jalizira” za proganjanje pripadnika urođeničkog naroda Mapuče,
koji su odnekud svi komunisti, naročito ako imaju ugleda i traže
neka osnovna prava za svoju etničku grupu. 15
Svi objektivni posmatrači tvrde da policijske snage otvoreno
tolerišu zločine “odreda smrti”, čak i onda kada ih, kao u Paragvaju,
16
“sačinjavaju duševno bolesna i seksualno poremećena lica”. Istra-
ga koja se u takvim slučajevima sprovodi sasvim je neozbiljna: od
123 ubistva koja se, samo u brazilskom gradu San Paulu, pripisuju
“eskadronima smrti” između novembra 1968. i juna 1970. godine
14 V. Perera, “guatemala: Always la Violencia”, The New York Times Magazine, 30. jun
1971, str. 71.
15 izveštaj međunarodnog saveta za indijanske ugovore, Ženeva, 22. oktobar 1984.
16 e. Herman, nav. delo, str. 119.
118