Page 217 - Platon - Država
P. 217

jevo  oružje.  Trojanske  kćeri  i  Atina  Palada,  vršeći  ulogu  sudija  u  tom    '"  Platon  se  ovde  služi  uobičajenim  predstavama  narodnog  ve-
               nadmetanju,  proglasile  su  Odiseja  za  pobednika.                           rovanja.  Duše  umrlih  napuštaju  telo  i  sele  se  dole,  u  podzemni  svet
                    10 4  Te  patnje  prikazao  je  Eshil  u  tragediji  Agamemnon,  koja  čini  u  Hadovo  carstvo  umrlih.  Shodno  tome,  duše  kojima  je  došlo  vreme
               prvi  deo  trilogije  Orestije.  Drugi  deo  te  trilogije  nosi  naslov  Hoefore  da  se  ponovo  rode,  moraju  biti  izbačene  na  gore,  tj.  na  površinu
               (Pokajnice),  a  treći  Eumenide.                                              Zemlje.  Ipak,  poređenje  sa  zvezdama  koje  padaju,  otkriva  Platonovu
                    10 5  Izraz  „druge  životinje"  podrazumeva  da  su  sva  živa  bića,    korekciju  tih  narodnih  verovanja.  Platon,  naime,  veruje  da  je  ponovno
               uključujući  i  ljudska  bića,  životinje.  Ovde  u  Državi,  kao  i  u  Fedonu  rođenje,  odnosno  ponovno  sjedinjavanje  duše  sa  telom,  svojevrstan
               (XXXI,  81e),  Platon  iskazuje  verovanje  da  prelaz  duša  iz  jedne  živo­  pad,  unekoliko  uslovljen  grehom  čulnosti.  Upor.  Fedar  (XXVIII  248c
               tinjske  vrste  u  neku  drugu  biva  unekoliko  diktiran  karakternim  sklo­  i  dalje).
               nostima,  ispoljenim  u  prethodnom  životu.  Tako,  na  primer,  oni  „koji        1, 2  Reč  je  ο  verovanju  koje  ima  važnost  nepisanog  zakona.
               su  se  bili  predali  proždrljivosti,  raskalašnosti  i  pijanstvu,  i  to  bez
               ikakvog  stida,  ti,  po  svoj  prilici,  uzimaju  oblik  magaraca  i  sličnih  ži­
               votinja".  ,,A  oni  koji  su  voleli  nepravdu,  i  otimanje,  te  bili  vlastoljubivi,
               ulaze  u  rod  vukova,  i  kobaca,  i  jastrebova".  Nadalje,  oni  koji  su  bili
               umereni  i  pravedni,  ali  ne  po  filozofiji  i  umu,  nego  po  navici  i  pod
               uticajem  spoljašnjih  (sociajlnih)  činilaca,  ponovo  se  rađaju  u  nekom
               rodu  koji  je  naklonjen  poretku,  na  primer,  u  rodu  pčela,  ili  mrava,
               ili  zolja.
                    10 6  Duše,  koje  će  se  ubrzo  ponovo  roditi,  najpre  pristupaju  Kloti,
               najstarijoj  suđaji.  Ona  za  svaku  dušu  ispreda  nit  života  onog  kojeg  je
               duša,  zajedno  sa  odgovarajućim  demonom  (karakterom),  već  odabrala.
               Uloga  Atrope  (one  koja  se  ne  okreće)  izvedena  je  ovde  iz  njenog  imena.
               V.  belešku  85.
                    10 7  Putovanje  iz  Hada  u  zemaljski  život  mora  se  izvesti  bez  osvr­
               tanja,  kao  u  mitu  ο  izvođenju  Euridike  iz  Hada,  izvođenju  koje  je  neus-
               pešno  preduzeo  Orfej,  koji  se  osvrnuo  i  tako  za  svagda  izgubio  Euri-
               diku.
                    los  Prolaženje  pored  Anankinog  prestola  „na  drugu  stranu",  čini
               se  da  slikovito  predstavlja  stupanje  u  predvorje  carstva  zemaljskog,
               gde  je  dejstvo  nužnosti  oslabljeno  i  kombinovano  sa  mnoštvom  moguć­
               nosti  koje  se  ne  moraju  ostvariti.
                    10 9  Letino  polje  (to  tes  Lethes  perion)  pominje  se  i  kao  reka  Leta,
               ili  kao  Letin  napitak  (to  Lethes  hydor).  Inače,  leta  (lethe)  je  reč  koja
               označava  zaborav,  pa  se  nepersonifikovano  može  reći:  polje  zaborava,
               ili  napitak  zaborava.  Uobičajeno  je,  takođe,  da  se  ο  Leti  govori  kao  ο
               „reci  zaborava",  koja  teče  u  graničnom  području  između  podzemnog
               i  zemaljskog  sveta.
                    "°  Reka  Ameleta  (Ameleta  potamos),  čiju  vodu  nijedna  posuda
               ne  može  zadržati,  etimološki  označava  bezbriinost  (ameleia),  nemar­
               nost,  zanemarivanje.  Budući  da  u  primitivnim  verovanjima  voda,  po­
               sebne  vrste,  ima  veliku  moć,  koja  se  najčešće  prikazuje  kao  moć  isce-
               ljenja  ili  kao  moć  očišćenja,  to  je  i  u  ovom  slučaju  pretpostavljeno  da
               postoji  voda  čijim  pijenjem  duša  sve  zaboravlja.
                    Etimološko  značenje  upućuje  na  to  da  se  otklananjem  brige  iz
               duše  istovremeno  otklanja  i  osnovni  podsticaj  sećanja,  odnosno  znanja.
               Tvrđenje  da  Ameletinu  vodu  nijedna  posuda  ne  može  zadržati,  vero-
               vatno  je  proizišlo,  iz  pretpostavke  da  je  duša  analogna  posudi,  ali
               takvoj  koja  u  sebi  uspeva  da  zadrži  opažene  forme  i  sadržaje,  te  da  se
               na  takvom  zadržavanju  zasniva  sposobnost  prepoznavanja.  Dejstvom
               Ameletine  vode  trebalo  bi,  dakle,  da  sve  ranije opažene  forme i sadržaji
               iščeznu  iz  duše,  da  budu  isprani  vodom  koju  ni  duša  —  kao  svojevrsna
               posuda  — ne  može  zadržati.

               404
   212   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222