Page 79 - Vojin Dimitirijević - Strahovlada

štena lica, koja u ime načela hrišćanskog milosrđa skreću pažnju
na masovna ubistva i druge svirepe postupke. Kada pak ovakve
vesti stignu pred međunarodne organizacije, onda se one ospo-
ravaju, jer navodno potiču od neprijatelja, zlonamernih stranih
sila i nevladinih organizacija, koje su u službi takvih sila. Za neke
latinoameričke režime svi su oni koji o njima loše govore u službi
Sovjetskog Saveza i “međunarodnog komunizma”, kao što je i za
Južnoafričku Republiku svaki razložan čovek koji se protivi siste-
mu aparthejda “komunistički terorist”.
Ako je pak reč o međuvladinoj međunarodnoj organizaciji, čije
su članice države, prodiranje istine i odgovarajuća odgovornost
suzbijaju se pozivanjem na državnu suverenost: ne može se, valjda,
više verovati kojekakvim sumnjivim organizacijama, piskaralima,
emigrantima i novinarčićima nego izveštajima samih vlada, koji
se uglavnom sastoje u nabrajanju ustavnih, zakonskih i podza-
konskih akata, u kojima piše da niko ne može biti osuđen bez
sudski utvrđene krivice za delo koje je blagovremeno zakonom
označeno kao krivično. U blokovski podeljenom svetu ovakva će
vlada odmah naći i moćnog zaštitnika, koji je podržava iz strate-
ških ili ideoloških razloga i koji će svojim uticajem sprečiti dalje
rasvetljavanje činjenica.
Latinoamerički režimi ove vrste naročito su u tom pogledu si-
gurni od kada je na vlast u SAD došla administracija predsednika
Regana (Reagan), čiji je stalni predstavnik u Ujedinjenim nacijama
Džin Kirkpatrik (Jeane Kirkpatrick), bivši profesor političkih nau-
ka, javno proklamovala podelu autoritarnih režima na totalitarne
(u koje spadaju oni koji naginju levici, socijalizmu ili komunizmu)
i na proste autokratije; ove poslednje se doduše ne ponašaju onako
kako bi to odgovaralo navikama koje sami stanovnici SAD imaju
na osnovu svoga Ustava, ali oštrim merama brane tradicije i su-
protstavljaju se komunističkoj opasnosti, pa su zato mnogo bolje
26
od “totalitarnih” režima i zaslužuju podršku i savezništvo SAD.
U ovoj tezi, koja istovremeno krije dubok prezir prema narodima
“trećeg sveta”, koji – prema njoj – nisu ni navikli da bolje žive i
oduvek su tako živeli (to je “tradicija” koja se čuva), krije se obja-
šnjenje neuspeha mnogih međunarodnih nastojanja da se režimi
bezakonja raskrinkaju i osude. Štaviše, kako to neki američki pisci

26 j. Kirkpatrick, “Dictatorships and Double Standards”, Commentary, novembar 1979,
str. 34. i dalje.
79