Page 93 - Milomir Marić - Deca Komunizma

garde Pera Živković uzvrati pretnjom da će ga sabljama raskomadati.
Koristeći slobodu štampe „nenarodnog režima“, dnevni listovi su
jedno vreme nesmetano na prvim stranama odbrojavali dane

„uzurpatorskih, zločinačkih vlada“.
Golubić je 19. juna 1919. uhapšen, sa još trojicom studenata, jer nisu
pozdravili gardijskog poručnika, a bili su u vojničkim uniformama.
Osuđeni su na po 28 dana zatvora. Na studentskom zboru
„Pobratimstva“, u septembru, bio je jedan od najgrlatijih u osudi vladine
politike i traženju širokih demokratskih sloboda.

To potpuno besmisleno hapšenje čitavih godinu dana neće kao
važan argument izlaziti iz svakodnevnih studentskih preokupacija. Tako
će beogradski list Pravda 4. aprila 1920. objaviti saopštenje: „Akademska
omladina Beogradskog univerziteta revoltirana gaženjem osnovnih
građanskih prava stanovništva ove zemlje i zgrožena reakcijom, koja se

sistematski sprovodi nad svima slobodnim građanima, poziva
stanovništvo grada Beograda na veliki narodni miting, koji ć e se prema
odluci studentskog zbora održati u nedelju, 4. aprila na Velikom
Kalemegdanu u 10 časova pre podne. Na mitingu će se osuditi
destruktivni rad današnjeg režima, rušenje narodnog ujedinjenja,
proganjanje i tuča najnaprednijih narodnih elemenata, koji su najveća

garancija njegovog dobra. Hapšenje studenata V.(ladimira) Ćopića,
M.(ustafe) Golubića, V. Tošića, S.(ime) Miljuša i nasilno odvlačenje u
vojsku S.(elimira) Jeftića. Kundačenje studenata u Zagrebu, koji su se
protivili oživljavanju rudimentarnih organa bivše Austrije i hapšenje
Dojčića, atentatora na bana Škerleca u Zagrebu. Omladina poziva
stanovništvo Beograda da svojim prisustvom izrazi solidarnost.“

Golubić je bio interniran u Rakovički manastir, kraj Beograda, gde
su kaznu sa Solunskog procesa izdržavali njegovi prijatelji i zemljaci
Muhamed Mehmedbašić i Vladeta Bilbija. Čim je pušten, policija ga je
proterala u rodno mesto Stolac i stavila pod specijalni nadzor.
Ipak, njegovog imena nema u službenom popisu 1.675 komunista
koji je jula 1921. štampalo Ministarstvo unutrašnjih dela Kraljevine SHS.

Od „crnorukaca“ tu je jedino Pavle Bastajić, za koga piše: „Bivši student
socijalnih nauka u Lozani, rođen u Perni, Hrvat, star 28 godina. Opasan
komunistički propagator i član ’Komunističkog podmlatka’ u Lozani.
Kao takav bio je u zatvoru u Lozani i proteran je iz Švajcarske 1921.“
U sledećem godišnjaku izostavljen je Bastajić, a Golubić je

okarakterisan kao opasan komunistički agitator i revolucionar koji
priprema atentat na Nj. v. kralja. S ličnim opisom: „stasa srednjeg, kose i
o č iju crnih, brkova crnih, bradu brije“. Nekako u to vreme u kafani

93