Page 262 - Vladimir Aleksejevič Istarhov
P. 262
U Moskovskom periodu u XV – XVI veku vlada se odnosila prema
Jevrejima sasvim neprijateljski. Jevrejima čak nisu ni dozvoljavali ni na
kratko vreme da se pojavljuju u Moskovskoj Rusiji. Čak je poljski kralj
Zigmund I morao da moli Ivana Groznog da odobri Jevrejima da se
pojavljuju u Moskvi sa pismenim molbama. Poznata je čak naredba
Groznog u vezi Polockih Jevreja: »krstiti one koji se slažu da se krste, a
oni koji se ne slažu – utopiti u reci Polotje«. Isti takav odnos prema
Jevrejima primećuje se i u poveljama cara Alekseja Mihajloviča, koji je
jednom naredio da se »Židovi iz Vilne proteraju da žive izvan grada«.
Petra I hrišćani su smatrali antihristom i bojali su ga se kao vatre.
Petar I je mrzeo hrišćane. A zašto? 1681.g. sabor na čelu sa patrijarhom
Joakimom je rešio da spaljuje jeretike. Ta sudbina je prvog zadesila
Avakuma i njegove tri pristalice, zatim je red došao na druge. 1685.g. uoči
jevrejskog uskrsa spaljeno je oko 90 ljudi. Prve godine Petrove vladavine
za vreme nemira 15.maja 1682.g. strelci na čelu sa hrišćanskim
sveštenstvom su upali u Kremlj i izvršili divljački pokolj. Mali Petar je za
čitav život zapamtio taj užas. Kada je odrastao, shvatio je da je vreme da
se učini kraj hrišćanskoj crkvi i napraviti od Rusije svetovna država.
1698.g, popovi su organizovali zaveru protiv Petra i isprovocirali
pobunu strelaca. Odlučna bitka se dogodila 18.juna kod Voskresenskog
manastira. Popovi su nosili napred ikone i krstove, nadahnjivali
pobunjenike. Ali vojska koja je bila verna Petru dočekala je paljbom sve
te krstove i ikone i svu tu bandu, koja se za njima skrivala. Posle toga
Petar se žestoko obračunao sa pobunjenicima, a popovi su, kada se
pominjalo ime Petra I, odmah oblačili hrišćanske pantalone.
Petar I je ukinuo Patrijaršiju i uveo Sinod – čisto državni organ
uprave crkvenim poslovima, čiji se sastav jednostavno imenovao. Staljin
je preuzeo od Petra I tu ideju i formirao svoj Sinod, koji se nazivao Savet
za pitanja religije.
Do Petra I u Rusiji je bilo mnoštvo manastira, koji su posedovali
mnogo manastirske zemlje, na kojima su popovi žestoko eksploatisali
seljake. Popovi su se gojili, seljaci su jaukali. Petar I je oko 2/3 manastira
sasvim zatvorio, a od ostalih zatražio da predaju državi polovinu dohotka
državnoj blagajni za potrebe kulturne i religiozne prosvećenosti.
Primetimo uzgred, da su polovinu tog državnog novca jednostavno pokrali
činovnici Petra I (uglavnom masoni).
262
