Kako je došlo do toga da savremena medicina
danas ne leči nijednu honičnu degenerativnu
bolest, pa su milioni ljudi širom sveta upućeni
da do kraja života zavise od lekova? Da li
čitava medicina počiva na pogrešnim biološkim
osnovama?
Na jednoj strani je bio ugledni profesor
medicinskog fakulteta i biohemičar Antoan
Bešam (1816 - 1908), za čije stvaranje i rad
malo lekara danas uopšte zna, a na drugoj
proslavljeni Luj Paster (1822-1885), hemičar
koji je proučavao fermentaciju i koji je ušao u
sve školske udžbenike.
Iz ovog naučnog sukoba izašao je kao pobednik
Luj Paster, koji je tada bio društveno
uticajniji, mada u medicinskim krugovima nije
imao veliki ugled. Stekao ga je naknadno
zahvaljujući medijima i moćnom biznisu koji je
razvila industrija vina i piva i koja koristi
proces fermentacije, a što je Paster istraživao
za njihove potrebe. Iako je sam Paster pred
kraj života priznao da je pogrešio u pogledu
svoje teorije o mikrobima, na postulatima
njegovih otkrića zasnovana je moderna biološka
teorija na kojoj počiva i čitava savremena
medicina.
Tako se danas u svim medicinskim udžbenicima
kaže da najveći broj bolesti u ljudskom
organizmu (kao i kod životinja i biljaka)
nastaje delovanjem mikroorganizama (virusa,
bakterija, gljivica) koje iz spoljašnje sredine
ulaze u tkivo i zagade ga. To izazove reakciju
imunog sistema i upale. Daljim razmnožavanjem
mikrooganizama u tkivima mogu nastati teške
degenerativne promene. Paster je tvrdio da u
zavisnosti od vrste mikroba zavisi koja će se
bolest u organizmu razviti.
Ukoliko je Bešamova teorija tačna (dosta radova
Bešama je sam Paster kopirao) morala bi se
ubuduće izučavatio nova biologija, gdje bi
lečenje antiobioticima (anti biosis = protiv
životni) i vakcinacija (vaca, vaccina = krava,
kravlji) jednostavno bilo besmisleno. Jedini
koji od Pasterove teorije ima korist je
farmaceutski kartel koji je od ljudskog
organizma napravio najprofitabilnije tržište.