Page 120 - Saša Marković - Manifest protiv Imperije
P. 120
„U proljeće 1914. sile Antante su bile spremne da zaskoče
Njemce. 29. maja 1914. Edvard Haus, specijalni savjetnik pred
sjednika Vilsona, Teksašanin koji je bio siva eminencija anglo
američkih imperijalnih aspiracija, javlja iz Evrope: ‘Kada god
i
Engleska da pristanak, Francuska i Rusija će krenut na Njemačku
i Austriju’.'11191
Telegram koji je Haus poslao u Vašington iz Evrope, mjesec
dana prije kobnih hitaca u Sarajevu, jedan je od niza dokaza da su Bri
tanci bili ti, koji suštinski upravljaju događajima. Kako se manipuliše
ovim dijelom istorije, vidimo i iz pera britanskog istoričara Džona M.
Robertsa.
„Teško je poverovati, ali mnogi Evropljani ušli su u rat 1914.
bez žaljenja. Neki su u ratu nalazili beg iz dosadne svakodnevnice
buržoaskog sveta, priliku za heroizam i samožrtvovanje kojima bi
nadomestili stvarnost u kojoj su živeli. Drugi su u tome videli
n
sasvim određene mogućnosti. Nemački ekonomisti i geerali sma
trali su da će se užas neprijateljskog okruženja okončati jednom za
svagda; pripadnici britanske mornarice smatrali su to prilikom za
okončanje pretenzija Nemačke da ostvari prevlast namoru; fran
cuska vojska u pobedi je videla jedinu moguću osvetu za Sedan.
Nemački car i mnogi Nemci nadali su se ostvarenju nacionalnog
1
1
sna o pobedi nad Slovenima.. ,“192
9
I pored jasne želje da svojom analizom obesmisli prave
uzroke za početak rata, Roberts namjerno podmeće nerpeljivost
t
Njemca prema Slovenima kao istorijsku konstantu (sa jasnim
zadatakom - stalno držati Njemce i Ruse međusobno zavađe
nim).
191 G. G. Preparata, C o n ju rin g H itler, str. 20.
192 Džon M. Roberts, E v ro p a 1 8 8 0 -1 9 4 5 ., Beograd, 2002, str. 307.
119