Page 24 - Edmond Paris - Tajna istorija jezuita
P. 24

Poglavlje 1






                               Ignacije Lojola








               Osnivač jezuita (ili Isusovog Društva), španski Baskijac don
             Inigo Lopez de Rekalde (don Inigo Lopez de Recalde), rođen je u
             tvrđavi  Lojola  (Loyola),  u  provinciji  Đipuskoa  (Guipuzcoa),
             1491. godine. Bio je jedan od najčudnijih tipova monaha-vojni-
             ka koje stvorio katolički svet; od svih osnivača religijskih redova,
             njegova ličnost je najverovatnije ostavila najjači pečat na um i
             ponašanje njegovih sledbenika i naslednika. Ovo je najverovat-
             nije razlog za taj „poznati izgled“ ili „žig“ - činjenicu koja je skoro
             kao fizička sličnost. Gospodin Foliet (Folliet) osporava ovu činje-
             nicu, ali mnogi dokumenti svedoče o stalnosti „jezuitskog“ tipa
                 1
             tokom  godina.  Najzanimljivije  od  ovih  svedočenja  se  nalazi  u
             muzeju Đimet (Guimet); na zlatnoj pozadini  prikaza iz 16. veka,
             japanski  umetnik  je  naslikao,  sa  svim  humorom  svog  naroda,
             iskrcavanje Portugalaca, i Lojolinih sinova naročito, na niponska
             ostrva. Zadivljenost ovog ljubitelja prirode u svetle boje je oči-
             gledna na način kako je prikazao te duge, crne senke sa njihovim
             mračnim licima na kojima je uhvaćena sva arogancija fanatič-
             nog  vladara.  Sličnost  između  dela  orijentalnog  umetnika  16.
             veka i našeg Daumiera iz 1830. je tu da je svi vide.
               Kao  mnogi  drugi  sveci,  Inigo  –  koji  je  kasnije  romanizovao
             svoje ime i postao Ignacije – gledao je dalje od nekoga ko je pre-
             dodređen da prosvetli svoje savremenike. Njegova burna mla-
                                                     2
             dost je bila ispunjena greškama, a čak i „gnusnim zločinima“. U
             policijskom izveštaju je pisalo da je bio „podmukao, surov, osve-
             toljubiv“. Svi njegovi životopisci priznaju da nikome od svojih
             dobrih ortaka nije popuštao s obzirom na instinktivno nasilje,
                                                                        23
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29