Gurdžijev je uvijek tvrdio da je čovjek samo
jedna mašina tj. njegova ličnost, personalitet
ili ego, koji upravlja njegovim tjelom, nema
nikakve veze sa njegovim istinskim bićem, tako
da se njegova škola zasnivala na tome da se
čovjek raznoraznim disciplinama “deprogramira”,
“probudi”, tj. dosegne svoje “pravo ja”,
odnosno, svoje istinsko, suštinsko biće i
potencijale. Čovjeka – mašinu možemo na neki
način smatrati - mrtvim.
(Pustite mrtve – da
sahrane mrtve, kako Isus reče)
