Petar Čelik je 1968. godine
završio gimnaziju, a istovremeno i muzičku školu, nakon čega
se opredelio za bavljenje bodi bildingom. Već pre toga se
bavio klasičnim dizanjem tegova i u olimpijskom triatlonu je
bio juniorski prvak Srbije i Vojvodine.
Sa nedovršenih 18 godina
starosti se uputio u Zapadnu Nemačku, prvo kao praktikant u
Glavnoj laboratoriji fabrike lekova “Bayer” u Leverkuzenu, a
zatim kao novinar – saradnik u redakciji časopisa “Athletik
Sportjournal” u Esenu.
Godine 1971. se vratio u
Ljubljanu, glavni grad Slovenije, koja je u to vreme bila
jedna od federalnih Republika u okviru savezne države –
Jugoslavije. Tamo je upisao Farmaceutski fakultet, koji je
sa žaljenjem morao napustiti, jer nije mogao dobiti
stipendiju.
U to vreme mu je umro otac
(kasnije je utvrđeno da mu je oca u porodičnoj kući u Bačkoj
Palanci ubila Milicija i to tako, što su mu u kadu u kojoj
se kupao, ubacili upaljenu električnu grejalicu.
Razlog tome je to što je Petrov
otac u više navrata kritikovao autokratski režim diktatora
Josipa Broza Tita). Iste godine je u Ljubljani Petar Čelik
osnovao Društvo za atletsko gimnastiko “Body building”, koje
je najstarije sportsko društvo te vrste u tadašnjoj državi,
pa i šire.
Posle smrti oca, vratio se u
Bačku Palanku, gde je osnovao prvu privatnu vežbaonicu u
porodičnoj kući. Već sledeće godine je pokrenuo izlaženje
časopisa HERKULES. U to vreme je bilo teško “probijati” nove
stvari, a bodi bilding je u to vreme na području Jugoslavije
bio nedovoljno poznata vrsta sporta, a u široj javnosti
nepoznat pojam.
Časopis HERKULES je popunjavao
edukativnu prazninu vezanu za termin i značenje bodi
bildinga, koji se tada u Jugoslaviji nazivao: atletska
gimnastika.
Pojam “body building” je bilo
problematično upotrebljavati, jer se napisan latinično, u
izvornom obliku (kako se piše na engleskom), smatrao
ideološkom upadicom, koja se nameće istoku Jugoslavije,
tradicionalno orijentisanom ka Sovjetskom Savezu.
U Sloveniji je Petar Čelik
relativno lako registrovao prvo bodi bilding – udruženje,
ali je u Bačkoj Palanci to išlo teže, jer je tamo u upotrebi
bilo više koristilo ćirilično pismo, a originalno ispisana
reč „body building“ je za stanicu Milicije, gde se tada
vršila registracija svih vrsta udruženja građana, bila u
najmanju ruku “sumnjiva pojava”.
U vreme čvrstog komunizma,
predstavljalo je provokaciju, kada se neko i usudio da
registruje nešto što dolazi sa Zapada, a služi za okupljanje
omladine u socijalistički (komunistički) orijentisanoj
državi.
Godine, 1973, Petar Čelik je u
Bačkoj Palanci organizovao prvo takmičenje saveznog ranga,
čji je zvanični naziv bio “Biramo Mistera Herkules i Mis
Ladu”.
U Muškoj seniorskoj konkurenciji
je pobedio Milan Marinković iz Čačka, juniorski šampion je
bio Hamo Korać iz Peći, a Dragica Nikčević je pobedila u
kategoriji žena.
Iste godine je organizacija
Petra Čelika u Karađorđevu, kraj Bačke Palanke organizovala
i Prvenstvo Jugoslavije u disciplinama snage.
Do 1975. godine, redakcija
HERKULESA je održvala savezna takmičnja u bodi bildingu.
Pomenute godine, uz časopis HERKULES suorganizator
takmičnja, koje se zvalo: Mister Jugoslavije, bila je i
Televizija Novi Sad. Pobednik je bio: Petar Čelik.
Nakon pokušaja da se u upravni
odbor Društva za atletsku gimnastiku “Body building”, od
strane režima ubace ljudi, čiji je zadatak bio da tu
organizaciju unište, Petar Čelik je odlučio da se povuče.
Sve je prepustio onima za koje
je znao da će ugasiti časopis i prestati da organizuju
takmičenja. Tako je i bilo.
Sledećih nekoliko godina, Petar
Čelik je proveo u Sloveniji, a zatim u Zapadnoj Nemačkoj i
Engleskoj. Kada se vratio kući, ponovo je u roditeljskoj
kući pokrenuo izlaženje časopisa HERKULES, ali je ovoga puta
bio mnogo oprezniji u izboru saradnika.
Časopis je štampan u koloru.
Petar Čelik je uz izlaženje časopisa organizovao i
takmičenja u: Bačkoj Palanci, Novom Sadu, Beogradu, Tuzli,
Peći, Sremskoj Mitrovici, Odžacima, Subotici, Budvi…
Godine 1980. je Petar Čelik na
Evropskom prvenstvu osvojio titulu u srednjoj visinskoj
kategoriji, a zatim i apsolutni šampionski naslov.
Po povratku kući su mu
komunističke vlasti „iz zahvalnosti“ što je pod zastavom
Jugoslavije, ali bez odobrenja Saveza organizacija za
fizičku kulturu Jugoslavije, nastupio i tako postao evropski
prvak svih kategorija, oduzele pasoš.
Radi toga naredne tri ipo godine
nije mogao da putuje u inostranstvo i da se dalje takmiči.
(Bio je to samo jedan od pokušaja režima, da ga onemogući u
osvajanju novih značajnih sportskih titula. Iz tog razloga
je Petar Čelik bio prinuđen na to, da čitavih sledećih 24
godine strpljivo čeka i trenira, kako bi ponovo bio u stanju
da postane prvak Evrope i Sveta).
Godine 1984, (četiri godine
nakon smrti diktatora – Tita) je u Beogradu organizovao
Svetsko prvenstvo federacije N.A.B.B.A. za amatere i
profesionalce, koje je sam isfinansirao iz već razrađene
proizvodnje proteinskih koncentrata. Ta delatnost je bila
registrovana kao privatni obrt Petra Čelika.
Istovremeno je preko HERKULES-a
Petar Čelik organizovao i proizvodnju sportskih rekvizita, a
štampao je i priručnike za razvoj mišića u sopstvenoj
režiji, tako da se u to vreme preko Bačke Palanke moglo
nabaviti praktično sve što je neophodno za bavljenje bodi
bildingom.
To je bila jedina adresa, na
kojoj je bilo objedinjeno sve potrebno, a što se vezivalo za
bodi bilding. Upravo je to rešenje ili “tajna uspeha” Petra
Čelika, koji je uspeo da u potpunosti objedini i podmiri
gladno tržište vezano za bodi bilding ili oblikovanje
ljudskog tela.
Petar Čelik je u međuvremenu
nalazio vremena da intenzivno trenira i čuva formu. Uz sve
svoje aktivnostiu je bio i zastupnik Jugoslavije u
N.A.B.B.A. federaciji i internacionalni sudija u ovoj
federaciji i u W.A.B.B.A.-i. U međuvremenu je čak jedno
vreme bio i predsednik IFBB federacije za Jugoslaviju. Od
predsednika te Federacije, gospodina Bena Vejdera, dobio je
najviše odlikovanje, koje se dodeljuje u okviru te
organizacije.
Aprila meseca 1986. godine je
gospodin Čelik u Zagrebu okupio grupu entuzijasta sa ciljem
da se pokrene osnivanje Body building saveza Hrvatske, što
je u prvom pokušaju uspelo. Tako taj savez (Udruga) postoji
i deluje i danas sa sedištem u Zagrebu.
Danas, Petar Čelik, osvrćući se
na istoriju bodi bildinga na prostorima nekadašnje
Jugoslavije, pa i šire kaže:
“Bodi bilding, kojim sam se
decenijama bavio na zdrav način, objašnjava kako sam toliko
dugo ostao mentalno i fizički sposoban. Uz sve to i danas
pomažem drugima da oblikuju svoja tela. I dalje redovno
treniram, a i takmičim se do današnjeg dana. Moje ukupno
bavljenje bodi bildingom (u međuvremenu) iznosi preko 40
godina. Iz toga se vidi da s’ pravom mogu i drugima da
preporučujum ono što i sam radim. Svojim sopstvenim primerom
dokazujem ispravnost onoga, iza čega stojim i čime se bavim
tolike godine”.
Jula meseca 1986. godine, Petar
Čelik je bez ikakvog prethodno vođenog postupka od strane
pravosuđa, bio uhapšen. Hapšenje se odigralo na prevaru,
tako što je bio pozvan u Miliciju na informativni razgovor
uz napomenu “da ponese svoj pasoš”.
Kao tema informativnog razgovora
je bila najavljena “provera u vezi sa putovanjem na sajam
FIBO 1986. godine”.
Tek 6 meseci kasnije je protiv
njega bila podignuta optužnica, kojom su ga vlasti teretile
za krivično delo poreske utaje.
Kako je u istražnom zatvoru
proveo neprekidno 6 meseci i 12 dana, a presuda koja je
donesena dve godine kasnije, glasila je na 6 meseci, nije
morao da ide na izdržavanje kazne.
Tako je, u stvari, presudom iz
1988. pokriveno trajanje istražnog zatvora. Za onih «više
odležanih» 12 dana, Petar Čelik je tužio Državu i dobio
spor, ali mu ošteta nikada nije isplaćena.
Bilo je i više pokušaja
atentata, ali sve što su komunističke vlasti preduzimale,
nije zaustavilo Petra Čelika, da nastavi da se bavi
aktivnostima vezanim za bodi bilding.
Tokom zadnjih 35 i više godina,
Petar Čelik je propratio čitave generacije u bodi bildingu,
a među njima i veome uspešne takmičare i takmičarke, kao što
su: Slobodan Blagojević, Dragica Čelik, Milan Marinković,
Irena Čelik, Radomir Marinković, Miodrag Prljević, Novica
Pauljičić, Časar Arpad, Fikret Hodžić, Nenad Platner, Anita
Ivanković, Karolj Bodza, Biserka Šipka, Fuad Škrijelj, Miloš
Šarčev i drugi.
Iz tako jedne bogate sportske
aktivnosti Petra Čelika, nastao je idealan spoj hobija i
profesionalne delatnosti. Sve ono što je bilo poznato u
svetu, uobličeno onim što karakteriše naše podneblje i
specifične okolnosti u kojima živimo, primenjeno na
mentalitet čoveka Jugoistočne Evrope, dalo je za rezultat:
SISTEM ZA OBLIKOVANJE TELA
“ČELIK”. Ovaj sistem je do sada bezbroj puta prezentovana na
javnim tribinama, u štampi, ali i kroz izdavanje priručnika,
koji su za sve te godine štampani u tiražu od preko 200.000
primeraka. Ako se na ovu brojku dodaju i količine oštampanih
i izdatih brojeva časopisa HERKULES, onda se tiraž ukupnih
izdanja Petra Čelika uvećava za još 500.000 primeraka.
Podsetimo se činjenice da je
ukupno do najnovijeg pokretanja izdavanja časopisa HERKULES
uz pomoć izdavača iz Makedonije, Bobana Gjoroskog, ranije
izašlo ukupno 42 broja istog naslova, a da su zadnji tiraži
po broju bili čak i preko 50.000.
Isto tako je HERKULES, kao lep
časopis, po primerku, u proseku čitalo 2 – 3 osobe. Kada se
to sve pomnoži i sabere, izlazi da je Petar Čelik imao preko
MILION UČENIKA!
Doda li se tome i cifra od oko 1
MILION prodatih pakovanja proteina, tj. proizvoda firme,
čiji je on vlasnik, znači da je on imao, ako ne cela dva, a
ono bar jedan MILION kupaca njegovih proizvoda. Tako
proizilazi da je Petar Čelik imao preko MILION UČENIKA ili
onih, koji su se koristili Sistemom “Čelik”.
Godine 1998, Petar Čelik je
stekao zvanje “profesor bodi bildinga po pozivu”…
.jpg)
_001.jpg)
