Istina ili spoznaja utemeljena u
racionalnoj kritičkoj provjeri u društvenim oblastima traži
sve više oslonac u matematičkim i ekonometrijskim metodama.
Ipak, samo onaj istraživač koji je svjestan suštine
vlastitog intelektualnog poštenja, može dosegnuti, kako
Manhajm kaže, objektivnu spoznaju o društvenom okruženju
(Weltanschaung). Poštenje nije moguće bez etičkog kodeksa.
Etika nam, baš kao i nauka, nalaže da poštujemo istinu i
jedino istina nas može dovesti do ispravnih spoznaja koje će
voditi ka mogućem progresu. Tumačenje socijalnih, ekonomskih
i političkih dimenzija svakog društva ima za cilj objektivno
razumijevanje stanja, ali svakako i pronalaženje optimalnih
rješenja za progres u svim oblastima. Ako prihvatamo ovakvu
logiku prihvatit ćemo i apriorni postulat istraživanja
društvene realnosti, a to je: težnja ka opštem dobru.
„Dobro“ i težnja ka dobrome je u filozofskom smislu etički
imperativ. Istraživač treba da razumije šta je etički
imperativ u kojem dobro u njemu teži ka opštem dobru na
istraživačkim stazama koje vode ka jedino mogućem cilju -
istini. Bez etičkog imperativa nema istine, a bez istine
nema objektivne spoznaje. I posljedično, bez objektivne
spoznaje o stanju društva u kojem živimo ne može se
približiti progresu i opštem dobru.