biografija:
Dušan Đurović (rođen 1901. godine u selu Grlić kod
Danilovgrada) je crnogorski i jugoslavenski pripovjedač.
U Danilovgradu je završio osnovnu školu. Gimnaziju je
pohađao u Ivangradu, Nikšiću i Podgorici, gdje je i
maturirao. Studirao je i diplomirao na Filozofskom fakultetu
u Beogradu. U početku je kao profesor radio u Danilovgradu,
a 1929. godine odlazi u Sarajevo gdje radi kao profesor
Učiteljske škole, a nakon tri godine i Prve gimnazije gdje
ostaje do početka rata, 1941. godine.
Nakon rata, vraća se u Sarajevo gdje do penzije radi kao
viši bibliotekar u Narodnoj biblioteci. Bio je član
Sveslovenskog komiteta u Sarajevu, član Savjeta za kulturu
BiH, a prije rata bio je član P.E.N. kluba u Beogradu. Dušan
Đurović se javio u literaturi 1929. godine i od tada je
njegovo ime često prisutno u sarajevskim i crnogorskim
književnim časopisima i novinama od Politike do Oslobođenja,
od Srpskog književnog glasnika i Pregleda do Života.
Naročito je zapažena njegova saradnja u književnom podlistu
beogradske Politike, u kojoj objavljuje kratke, feljtonske
priče. Objavljivao je ponekad članke i eseje iz kulture i
književnosti, ali mu je glavni i osnovni rad bio zasnovan na
pripovijetki i romanu. Njegova djela prevođena su na
nekoliko jezika. Neko vrijeme je uređivao Malu biblioteku,
koju je izdavala Svjetlost. Za dopisnog člana ANUBiH izabran
je 1969. godine. Umro je 1993. godine.