Kada je poslije 13 – julskog
ustanka 1941. godine stigao u Crnu Goru da uguši pobunu,
Pircio Biroli je ubrzo shvatio s kim ima posla! U svojim
memoarima je otprilike zapisao sledeće: U Crnoj Gori živi
jedna trećina junaka i patriota po kojima je Crna Gora i
zadobila slavu, jedna trćina lupeža i fukare, i jedna
trećina koja viri iza ćoška i gleda ko će pobijediti pa da
im se priključi! Danas bi to izgledalo ovako!
U Montenegru živi jedna trećina
Srba, zatim jedna trećina koja neće da budu Srbi, i jedna
trećina onih koji ne smiju da budu Srbi pa vire iza ćoška da
vide ko će pobijediti kako bi im se priključila!
E sad, u ovoj trećini što neće
da budu Srbi ima jedno 7-8 odsto tvrdih montenegrina
(ustaša)! Oni su trenutno montenegrini sa malim „m“, dok
malo ne porastu i postanu Montenegrini sa velikim „M“, a u
zrelijim godinama obavezno prerastaju u veliko „U“ (Ustaše)!
Montenegrini su potpuno nova sorta i rasa nastala ukrštanjem
autohtonog najgoreg Srbina (npr. Novak Kilibarda) sa domaćim
običnim kumrovačko-komitetskim blavorom (npr. Lekić)! Ili,
npr. ukrštanjem Ranka Krivokapića i Raška Konjevića, đe
prirodno treba da ispadne magarac – a ono ispada
montenegrin!?
Suvišno je uopšte napominjati da
oni više nemaju nikakve veze sa Srbima/Crnogorcima!
Montenegrini su se definitivno odlomili od srpskog stabla i
zauvijek otišli, kao svojevremeno i neka druga naša braća! I
ne treba mnogo žaliti za njima! Oni će ionako istruliti u
sopstvenoj mržnji prema samima sebi i onome što su bili!
Ili, u malo „boljem“ slučaju, biće samo rukavac koji se
odvojio od rijeke, nedovoljan da od njega postane jezero, a
opet prevelik da ga upije zemlja (Meša Selimović)! Novinar i
publicista Ratko Dmitrović, ekspert za ustaše, kojem su
ustaše poklale gotovo cijelu porodicu i po majci i po ocu u
Jasenovcu, kaže da ustaša hoće ljut krš, vrelo sunce,
unijaćenje i mržnju prema pravoslavlju i srpstvu, odnosno
prema onome što je nekad bio! Idealno stanište za ustaše je
Zapadna Hercegovina (Čapljina, Ljubuški, Imotski, Livno,
Duvno, Govno), a u poslednje vrijeme i krševiti obronci
Lovćena i naročito kamenita Istočna Hercegovina, odnosno
Stara Hercegovina, a to je sve do Kolašina, Mojkovca,
Žabljaka, Pive, Pljevalja, Bijelog Polja, Prijepolja…
Zanimljivo je da ovdje prednjači i barjači upravo ta vječito
gladna hercegovačka sirotinja, a u nekim ekstremnijim
slučajevima i fukara, koja nikad nije tačno znala da li
pripada hercegovačkim Srbima ili crnogorskim Srbima, a koju
smo uvijek primali u Crnu Goru i Srbiju da spasi glavu i
pošteno se najede, da bi potom prevrtala korito i
konvertirala u nešto sasvim treće – montenegrine, ustaše,
kumrovačke komitetlije: Novak Kilibarda, Jevrem Brković,
direktor NVO CPC Miraš Dedejić, novinarčići Rajko Cerović i
Milorad Pustahija, istoričarčići Andrijašević i Papović,
gradonačelnik Podgorice Vuković, nekakvi dramoser iz
Beograda Stevan Koprivica…
Na primer, onaj mali
hercegovački blavorčić što izigrava gradonačelinika
Podgorice i sjedi na stolici velikog Marka Miljanova, koji
se iz Pive neopaženo dovukao i kroz tunelsku cijev ispod
Budoša provukao – nedavno je izjavio da mu je Podgorička
skupština perverzija i u čast te perverzije je cijelu noć
pogasio svijetla na zgradi opštine!?
Blavorčić ne zna da je tu zgradu
opštine, đe blavorčić planduje, sagradio kralj Aleksandar
nakon Podgoričke skupštine i ujedinjenja! Ili, izvjesni mu
saborac i takođe pljuvač Podgoričke skupštine i kralja
Aleksandara, specijalac iz Draškove Podjebe, Slobodan Čukić,
novinar, istoričar, filozof, arheolog koji je uzdrmao
temelje svjetske arheologije i antropologije otkrivši da
zetsko selo Srpska zapravo uopšte nije Srpska nego Srska, a
tamošnji stanovnici nisu Srbi nego Srsi!?
Čukić nam se skotrljao u
Podgoricu iz neke čuke poviše Andrijevice i to putem
Peć-Čakor-Murino-Andrijevica, koji je izgradio kralj
Aleksandar, zvani Aca Palikuća 1925! Onda je iz Andrijevice
stigao u Berane, putem koji je izgradio Aca Palikuća, i učio
u beranskoj gimnaziji koju je izgradio Aca Palikuća! Potom
se zaputio putem Berane – Bijelo Polje preko Tifrana, koji
je izgradio kralj Aca Palikuća, pa okrenuo preko mosta na
Lever Tari, najljepšeg u Evropi, koji je izgradio kralj
Palikuća i šljegao u Podgoricu magistralom niz Moraču koju
je napravila Srbija Palikuća ili ćihu-ćihu-ćihuhu prugom
Beograd – Bar koju je napravila Srbija!?
Naravno, Palikuća! U Podgorici
je nastavio školovanje u gimnaziji koju je napravio Aca
Palikuća, u kojoj je učio i novinarčić Šuković, koji nam je
šljegao u grad iz neke moračke vukojebine (ili iz Šahovića u
Vraneškoj dolini) magistralom niz Moraču koju je napravila
Srbija! Do izgradnje magistrale, Šuković nam je silazio u
Podgoricu na magarcu! I to samo pazarnim danom! A danas, po
vazdan, seru o Aci Palikući i Srbiji Palikući!
.jpg)
_001.jpg)