biografija:
Branislav Milićević, poznatiji
kao Branko Kockica, srpski je pisac i glumac. Rođen je 3.
aprila 1946. godine u Zemunu. Bio je u braku sa rediteljkom
Slobodankom Cacom Aleksić, koja je preminula 2019. godine.
Glumom se bavi od detinjstva. Prve glumačke korake Milićević
je napravio u zrenjaninskom pozorištu. Još kao gimnazijalac
je bio stalni član ansambla, a nakon završetka Pozorišne
akademije ostao je u Beogradu. Bio je član ansambla Ateljea
212. Glumio je u čuvenim predstavama “Okovani Prometej”,
“Rano jutro”, “Marke, a na to još i Emilija”, “Slatko
pravoslavlje”, “Hamlet u podrumu”, “Kaluđerice”, “Kosa”,
“Lulu”, “Isus Hristos Superstar”, “Tom Pejn”, “Četvoro”,
“Kenedijeva deca – Jedno popodne u bistrou” i drugima.
Na filmu se prvi put pojavio 1968. godine u ratnom filmu
“Uzrok smrti ne pominjati”. Branko je tumačio Petra, dok su
glavne uloge pripale Bekimu Fehmiju i Oliveri Katarini. Iste
godine je premijerno prikazan film “Sarajevski atentat”
Fadila Hadžića, u kome je Branko igrao ranjenog ilegalca.
Ostvario je manju ulogu u TV komediji “Veličanstveni
rogonja”, koja je prvi put emitovana 1969. godine na
Televiziji Beograd. U nagrađivanoj drami “Zaseda” je igrao
vođu skojevaca, a pojavio se i u kratkom filmu Ognjenke
Milićević “U senci klisure”. Sa Farukom Begolijem i Milanom
Gutovićem je snimio komediju “Naši maniri”, koja je publici
premijerno prikazana 1970. godine. Usledila je manja uloga u
ljubavnoj drami Zdravka Randića, koja je 1971. godine
objavljena pod naslovom “Opklada”. Sa slavnim režiserima
Milošem Formanom, Dušanom Makajevom, Polom Morisijem,
Purišom Đorđevićem i drugima sarađivao je tokom snimanja
kratkog filma “Nedostaje mi Sonja Heni”, koji opisuje život
norveške klizačice i glumice. Sa Žarkom Mitrovićem, Mirom
Stupicom i Mihajlom Mišom Janketićem je 1972. godine snimio
dramu “Slava i san”, a sa Slobodanom Aligrudićem, Miodragom
Andrićem, Taškom Načićem i drugima komediju “Barijonovo
venčanje”. U serijama “Filip na konju” i “Šta se može kad se
dvoje slože” Milićević je tumačio Stefana i Branka. Mnogi ga
pamte kao Mišu iz ratne drame “Užička republika”, koja je
prikazana 1974. godine. Iste godine je odigrao manje uloge u
serijama “Dimitrije Tucović” i “Život je lep”.
Odigrao je još dvadesetak uloga na filmu i televiziji, ali
mu je najveću popularnost donela dečja emisija “Kocka,
kocka, kockica” koja je emitovana skoro dve decenije, a
početak je bio na Televiziji Beograd 1974. godine. Milićević
je bio voditelj emisije, a nadimak Branko Kockica upravo
potiče iz tog vremena. Za godinu dana “Kockica” je postala
jedna od najpopularnijih emisija za decu u Jugoslaviji, i
taj je status zadržala još dugo nakon što Jugoslavije više
nije bilo.
Godine 1977. je sa suprugom osnovao Pozorište “Puž”, koje je
brzo postalo jedno od najpoznatijih dečjih pozorišta u
Beogradu. “Puž” je iznedrio brojne predstave za decu i
odrasle, ali i plejadu mladih glumaca koji su karijeru
započeli upravo na njegovim daskama.
.jpg)
_001.jpg)