Kako je došlo do toga
da savremena medicina danas ne leči nijednu honičnu degenerativnu
bolest, pa su milioni ljudi širom sveta upućeni da do kraja života
zavise od lekova? Da li čitava medicina počiva na pogrešnim
biološkim osnovama?
Na jednoj strani
je bio ugledni profesor medicinskog fakulteta i biohemičar Antoan
Bešam (1816 - 1908), za čije stvaranje i rad malo lekara danas
uopšte zna, a na drugoj proslavljeni Luj Paster (1822-1885), hemičar
koji je proučavao fermentaciju i koji je ušao u sve školske
udžbenike.
Iz ovog naučnog
sukoba izašao je kao pobednik Luj Paster, koji je tada bio društveno
uticajniji, mada u medicinskim krugovima nije imao veliki ugled.
Stekao ga je naknadno zahvaljujući medijima i moćnom biznisu koji je
razvila industrija vina i piva i koja koristi proces fermentacije, a
što je Paster istraživao za njihove potrebe. Iako je sam Paster
pred kraj života priznao da je pogrešio u pogledu svoje teorije o
mikrobima, na postulatima njegovih otkrića zasnovana je moderna
biološka teorija na kojoj počiva i čitava savremena medicina.
Tako se danas u svim
medicinskim udžbenicima kaže da najveći broj bolesti u ljudskom
organizmu (kao i kod životinja i biljaka) nastaje delovanjem
mikroorganizama (virusa, bakterija, gljivica) koje iz spoljašnje
sredine ulaze u tkivo i zagade ga. To izazove reakciju imunog
sistema i upale. Daljim razmnožavanjem mikrooganizama u tkivima
mogu nastati teške degenerativne promene. Paster je tvrdio da u
zavisnosti od vrste mikroba zavisi koja će se bolest u organizmu
razviti.
Ukoliko je Bešamova
teorija tačna (dosta radova Bešama je sam Paster kopirao) morala bi
se ubuduće izučavatio nova biologija, gdje bi lečenje antiobioticima
(anti biosis = protiv životni) i vakcinacija (vaca, vaccina =
krava, kravlji) jednostavno bilo besmisleno. Jedini koji od
Pasterove teorije ima korist je farmaceutski kartel koji je od
ljudskog organizma napravio najprofitabilnije tržište.